Eysteinn Þorvaldsson. Hugleiðingar um ástarsögu Egils

• Author: Eysteinn Þorvaldsson
• Title: Hugleiðingar um ástarsögu Egils
• Published in: Mímir 13
• Place, Publisher: n/a
• Year: 1968
• Pages: 20-24
• E-text:
• Reference: Eysteinn Þorvaldsson. "Hugleiðingar um ástarsögu Egils." Mímir 13 (1968): 20–24.

---

• Key words:

Annotation

Egils saga spends few words on Egil’s relationship with Ásgerd. Egil’s love for Ásgerd becomes clear only as the saga progresses and can be seen through his actions and physical appearance rather than an outright statement of his feelings towards her. This understatement or restraint in the telling of Egil’s love story serves to make the narrative, short as it is, extremely powerful. Egil’s love story may indeed be considered to be one of the best examples of understatement as an artistic technique in the Icelandic sagas.

Lýsing

Sá þáttur Egils sögu sem fjallar um samskipti Egils við Ásgerði er ekki stór og dregur ekki athygli að sér en það má fullyrða að Egill elskar Ásgerði frá barnæsku og þessi ást er „sönn og söm allt til loka“. Ást Egils á Ásgerði kemur smám saman í ljós eftir því sem líður á söguna en höfundurinn skapar ástarsögu einmitt með því að beita úrdrætti og lýsir útliti og gerðum Egils án þess að minnast á tilfinningar hans. Í ástarsögu Egils finnst eitt besta dæmi um hófsemi eða úrdrátt sem áhrifamikið listrænt stílbragð í Íslendingasögum.

References

Chapter 40: fari hvorgi okkar: "Egill vill einnig fara utan með Þórólfi, en Þórólfur synjar bónar hans um það. Egill tryllist og hefur sitt fram með óbilgirni, ofbeldi og hótunum. Sagan skýrir þessi ofsafengnu viðbrögð Egils ekki nánar. Lesandann grunar sennilega ekkert enn nema skapofsa unglingsins og útþrá. En síðar í sögunni verður ljóst, að Egill hefur unnað Ásgerði frá barnæsku, og Egill, sem or óvæginn tilfinningamaður að eðlisfari og þar að auki á hinum jafnvægislausa unglingsaldri, verður hamstola, þegar taka á Ásgerði frá honum" (p. 21).

Chapter 82: unni mest Þórdísi: "Hvergi er sterkar að orði kveðið beinlínis í sögunni um það, að Egill hafi elskað Ásgerði en einmitt með þessum mjög svo hófsömu orðum: „...hann unni mest Þórdísi, stjúpdóttur sinni, þeirra manna, er þá voru á lífi“, þ.e. þegar Ásgerður var látin. Þessi úrdráttur veldur því, að frásögnin verður miklu áhrifameiri í allri sinni hlédrægni en ella, og er ástarsaga Egils eitt besta dæmið um þetta listræna stílbragð í Íslendingasögum" (p. 24).

Links

• Written by:
• Icelandic/English translation: