Andersson, Theodore M., The Displacement of the Heroic Ideal: Difference between revisions
No edit summary |
No edit summary |
||
| (10 intermediate revisions by 2 users not shown) | |||
| Line 1: | Line 1: | ||
* '''Author''': Theodore M. Andersson | |||
* ''' | * '''Title''': The Displacement of the Heroic Ideal in the Family Sagas | ||
* ''' | * '''Published in''': ''Speculum'' 49/4 | ||
* ''' | * '''Place, Publisher''': n/a | ||
* ''' | * '''Year''': 1970 | ||
* ''' | * '''Pages''': 575-93 | ||
* ''' | * '''E-text''': [http://www.jstor.org/stable/2855670 JSTOR] | ||
* ''' | * '''Reference''': Andersson, Theodore M. "The Displacement of the Heroic Ideal in the Family Sagas." ''Speculum'' 49/4 (1970): 575-93. | ||
---- | ---- | ||
* ''' | * '''Key words''': ethics, philosophy (siðfræði, heimspeki) | ||
== | ==Annotation== | ||
Contrasts the morality of the Family Sagas with the Germanic heroic ethic, using examples from many sagas. Closely examines the nature of the hero, his relationship with society, the motivation behind his heroic actions and the way he is rewarded for his deeds. The ethics of the Family Sagas are considered in light of Hávamál as a type of moral treatise. Andersson compares Egil with his uncle Thorolf, noting in particular that Thorolf fails where Egil succeeds, despite Thorolf seeming to be more the heroic type. Egils saga is said to be commenting on “the unproductiveness of self-aggrandizement” (p. 588). | |||
==Lýsing== | |||
Andersson ber siðferði í Íslendingasögum saman við germanskt hetjusiðferði og tekur dæmi úr mörgum sögum. Hann kannar sérstaklega eðli hetjunnar, samband hennar við samfélagið, hvatirnar sem búa að baki hetjulegri framgöngu hennar og með hvaða hætti hetjan nýtur afreka sinna. Siðferðisheimur Íslendingasagnanna er borinn saman við boðskap Hávamála sem má líta á sem eins konar siðfræðirit. Andersson gerir samanburð á Agli og Þórólfi föðurbróður hans og bendir á að þó svo að Þórólfur sé dæmigerðari hetja í útliti og framgöngu þá bíður hann ósigur á meðan Egill fer með sigur af hólmi. Fullyrt er að Egla varpi ljósi á hve hrapallegar afleiðingar það geti haft að ætla að slá sjálfan sig til riddara. | |||
==See also== | |||
==References== | |||
[[Egla, 01|Chapter 1]]: '''kappsmaðr''': “a word which at the positive end of the semantic spectrum means a firm man and at the negative end a contentious man” (p. 577). | |||
== | ==Links== | ||
* ''Written by:'' Jane Appleton | |||
* ''Icelandic translation:'' Jón Karl Helgason | |||
[[Category: | [[Category:Egils saga]][[Category:Egils saga:_Articles]][[Category:Authors]][[Category:Ethics]][[Category:Philosophy]][[Category:All entries]] | ||
Latest revision as of 11:07, 2 November 2011
- Author: Theodore M. Andersson
- Title: The Displacement of the Heroic Ideal in the Family Sagas
- Published in: Speculum 49/4
- Place, Publisher: n/a
- Year: 1970
- Pages: 575-93
- E-text: JSTOR
- Reference: Andersson, Theodore M. "The Displacement of the Heroic Ideal in the Family Sagas." Speculum 49/4 (1970): 575-93.
- Key words: ethics, philosophy (siðfræði, heimspeki)
Annotation
Contrasts the morality of the Family Sagas with the Germanic heroic ethic, using examples from many sagas. Closely examines the nature of the hero, his relationship with society, the motivation behind his heroic actions and the way he is rewarded for his deeds. The ethics of the Family Sagas are considered in light of Hávamál as a type of moral treatise. Andersson compares Egil with his uncle Thorolf, noting in particular that Thorolf fails where Egil succeeds, despite Thorolf seeming to be more the heroic type. Egils saga is said to be commenting on “the unproductiveness of self-aggrandizement” (p. 588).
Lýsing
Andersson ber siðferði í Íslendingasögum saman við germanskt hetjusiðferði og tekur dæmi úr mörgum sögum. Hann kannar sérstaklega eðli hetjunnar, samband hennar við samfélagið, hvatirnar sem búa að baki hetjulegri framgöngu hennar og með hvaða hætti hetjan nýtur afreka sinna. Siðferðisheimur Íslendingasagnanna er borinn saman við boðskap Hávamála sem má líta á sem eins konar siðfræðirit. Andersson gerir samanburð á Agli og Þórólfi föðurbróður hans og bendir á að þó svo að Þórólfur sé dæmigerðari hetja í útliti og framgöngu þá bíður hann ósigur á meðan Egill fer með sigur af hólmi. Fullyrt er að Egla varpi ljósi á hve hrapallegar afleiðingar það geti haft að ætla að slá sjálfan sig til riddara.
See also
References
Chapter 1: kappsmaðr: “a word which at the positive end of the semantic spectrum means a firm man and at the negative end a contentious man” (p. 577).
Links
- Written by: Jane Appleton
- Icelandic translation: Jón Karl Helgason
