Finnbogi Guðmundsson. Hugstóran biðk heyra

From WikiSaga
Revision as of 12:09, 21 June 2016 by Andri (talk | contribs)
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)
Jump to navigationJump to search
  • Author: Finnbogi Guðmundsson
  • Title: Hugstóran biðk heyra
  • Published in: Grímsævintýri: sögð Grími M. Helgasyni sextugum 2. september 1987,
  • Place, Publisher: Reykjavík : [s.n.]
  • Year: 1987
  • Pages: 28-30
  • E-text:
  • Reference: Finnbogi Guðmundsson. "Hugstóran biðk heyra." Grímsævintýri: sögð Grími M. Helgasyni sextugum 2. september 1987, pp. 28-30. Reykjavík : [s.n.], 1987.

  • Key words: poetry (kveðskapur)


Annotation

Finnbogi Guðmundsson offers a new interpretation of Einar skálagramm Helgason’s drápa Vellekla. The poem appears in Egils saga and tells of the meeting of the two poets, Einar and Egill, who according to Finnbogi share the same fate. i.e. both compose poems for chieftains who dislike them. When Einar seeks Hákon in good faith the new interpretation consists of Einar saying that the earl would never think he is a bad poet.

Lýsing

Finnbogi kynnir nýja túlkun á drápu Einars skálaglamms Helgasonar, Velleklu, sem getið er um í Egils sögu. Þar er sagt frá fundi tveggja skálda, Einars og Egils, sem — að mati Finnboga — deila sömu örlögum, þ.e. þeir yrkja kvæði fyrir höfðingja er þykir ekki vænt um þá. Nýja túlkunin er fólgin í því að Einar sótti til Hákonar jarls í góðri trú og segir að því fari fjarri að jarli þykir skáldið vont.

See also

References

Chapter 81: skald in verra: "Í Velleklu kallar Einar jarl hugstóran foldar vörð, en í vísunni sleppir hann lýsingarorðinu [...]. Þegar haft er í huga, hvert lofkvæði um Hákon jarl Vellekla er, og skáldið kallar hann í erindinu hér að framan hodda stökkvi og frækinn vísa, fær það naumast staðizt, að jarli hafi ekki fallið kvæði Einars -- eða kveðskapur yfirleitt. [...] Hitt er sanni nær, að jarl hafi [...] verið "reiðr Einari". (pp. 28-29).


Links

  • Written by: Matteo Tarsi
  • English translation: Andri M. Kristjánsson