Harris, Joseph. Elegy in Old English and Old Norse

From WikiSaga
Revision as of 11:11, 9 November 2017 by Jón Karl Helgason (talk | contribs) (Created page with "* '''Author''': Harris, Joseph. * '''Title''': Elegy in Old English and Old Norse. A problem in literary history. * '''Published in''': ''The Old English Elegies: New Essays on C...")
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)
Jump to navigationJump to search
  • Author: Harris, Joseph.
  • Title: Elegy in Old English and Old Norse. A problem in literary history.
  • Published in: The Old English Elegies: New Essays on Criticism and research.
  • Place, Publisher: TNJ: Farleigh Dickinson University Press.
  • Year: 1983
  • Pages: 46-56
  • E-text:
  • Reference: Harris, Joseph. "Elegy in Old English and Old Norse: A Problem in Literary History." The Old English Elegies: New Essays on Criticism and research. Green, Martin (ed.). 1983. NJ: Farleigh Dickinson University Press.

  • Key words:


Annotation

Text missing

Lýsing

Harris fjallar um takmarkaða umfjöllun um harmljóð í fornenskum og fornnorænum bókmenntasögum og tengir við Sonatorrek Eglu. Harris ræðir nokkrar greinar sem skrifaðar voru um þetta efni á síðustu tveimur öldum og kemst að þeirri niðurstöðu að þær setji ekki fram sannfærandi kenningar um þróunarsögu harmljóðanna. Harris bendir á tvenn einkenni í fornenskum og fornnorrænum harmljóðunum sem gætu verið notuð til að styðja við hugmyndir hans um að þau séu af sama ætterni. Þessi máleinkenni fela í sér ýkjur um afkomendur sem eru við það að deyja út (e. elegiac exaggeration) auk þess sem það að nota nafnorð í eintölu í einu erindi og nota það í fleirtölu stuttu síðar (e. plurality of grief). Sem dæmi um hið fyrrnefnda ræðir Harris vísu úr Sonatorreki þar sem Egill harmar endalok ættar hans þó svo að afkomendur hans séu enn lifandi á þeim tíma.


See also

References

Chapter 80: sem hræbarnir': “Tones of a similar exaggerated isolation may be autible in the Wife’s Lament and the Wanderer, and Egill in Sonatorrek, st. 4, is certainly exaggerating with “...my line is at its end like the withered stump of the forest maple.“ For Egill had a surviving son as well as daughters and grandchildren“ (p. 52-53).

Links

  • Written by:
  • Icelandic translation: