Jón Karl Helgason. Rjóðum spjöll í dreyra

From WikiSaga
Revision as of 14:42, 6 September 2016 by Jón Karl Helgason (talk | contribs)
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)
Jump to navigationJump to search
  • Jón Karl Helgason. "Rjóðum spjöll í dreyra: Óhugnaður, úrkast og erótík í Egils sögu." Skáldskaparmál 2 (1992): 60-76.

TY - JOUR
AU - Jón Karl Helgason
PY - 1992
TI - Rjóðum spjöll í dreyra: Óhugnaður, úrkast og erótík í Egils sögu
T2 - Skáldskaparmál
SP - 60
EP - 76
VL - 2
ER -


  • Key words: poetry, narrative technique, cognitive theory, psychology (kveðskapur, frásagnaraðferð, hugræn fræði, sálfræði)


Annotation

In his article, the author talks about the influence of the poetry of Egils saga on the reader. He uses the theories of Freud, J. Kristeva and G. Bataille on the uncanny, the abject, and erotism, and takes different examples from Egla’s narrative where such phenomena occur in the saga. He puts the main emphasis on Atleyjar-Bárður’s feast and interprets it on different levels. There, violence and erotism, blood and vomit, Egill’s poetic skills and the spells of Gunnhildur are combined. A strong symbolic value lays in the drinking-horn with Egill’s runes, which is “some kind of a pocket-edition of Egils saga as a whole, which is all reddened with blood” (p. 74).

Lýsing

Í grein sinni fjallar höfundur um áhrif skáldskapar Egils sögu á lesanda. Hann styðst við kenningar Freuds, J. Kristevu og G. Bataille um óhugnað, úrkast og erótík og tekur ýmis dæmi úr frásögn Eglu þar sem slík fyrirbæri koma við sögu. Mesta áherslu leggur hann á veislu Atleyjar-Bárðar og túlkar hana á margvíslegan hátt. Hér sameinast ofbeldi og erótík, blóð og ölspýja, skáldskapargáfa Egils og galdrar Gunnhildar. Sterkt táknrænt gildi hefur drykkjarhornið með rúnum Egils sem er „einskonar vasaútgáfa af frásögn Egils sögu í heild, sem öll er roðin blóði“ (s. 74).

See also

References

Chapter 38: höfuðið tók af hvorumtveggja: "Þótt umgjörð þessarar lýsingar sé slátrun, verður hún ígildi blóts í sögunni, þar sem lesendur eru í sporum safnaðar/áhorfenda. Við sjáum hvernig dýrunum er tortímt, eins og um ólífræna gripi sé að ræða" (p. 72).

Chapter 44: þeir voru fallnir báðir: "Þessi speglun innan frásagnarinnar styður frekar þá kenningu að sýnilegur þráður hennar endurspegli atburði brúðkaupsnæturinnar sem líður án þess að frá henni sé sagt. [...] Öðrum megin höfum við andstæðingana Egil og Gunnhildi/Bárð, hinum megin hjónakornin Þórólf og Ásgerði" (p. 75).

Chapter 88: varð með öllu sjónlaus: "Að sögn Freuds er algengt að geldingarhræðsla komi fram í ótta við að missa augun eða blindast, en til staðfestingar þeirri hugmynd hefði hann væntanlega getað bent á að í lok Egils sögu fer saman lýsing á því að Egill hafi orðið „með öllu sjónlaus“ í elli sinni“ og dróttkvæð vísa þar sem fram kemur að getnaðarlimur („bergis fótar borr“) hans sé orðinn gagnslítill" (p. 65).


Links

  • Written by: Giedré Zaliaduoniené
  • English translation: Ermenegilda Müller