Jessen, C. A. E.. Über die Glaubwurdigkeit der Egils-Saga und anerer Isländer-Sagas

From WikiSaga
Revision as of 10:46, 11 November 2016 by Jón Karl Helgason (talk | contribs)
Jump to navigationJump to search
  • Author: Jessen, C. A. E.
  • Title: Über die Glaubwurdigkeit der Egils-Saga und anderer Isländer-Sagas
  • Published in: Sybel‘s Historiche Zeitschrift 28
  • Year: 1872
  • Pages: 61-100
  • E-text:
  • Reference: Jessen, C. A. E. "Über die Glaubwurdigkeit der Egils-Saga und anderer Isländer-Sagas." Sybel‘s Historiche Zeitschrift 28 (1872): 61–100.

  • Key words:


Annotation

Text missing

Lýsing

Í greininni skiptir Jessen íslenskum sögum í sögulegar sögur og Íslendingasögur og leggur mat á trúverðugleika þeirra síðarnefndu. Sögulegar sögur eru samkvæmt Jessen áreiðanlegar sögur, eins og t.d. Íslendingabók skrifuð árið 1130 sem fjallar um sögu Íslands frá landnámi 870 til 1120 eða Sturlungasaga sem fjallar aðallega um atburði Sturlungaaldar frá 1160 til 1263. Íslendingasögur, sérstaklega þær sem gerast fram til 1130, kallar Jessen hetjusögur en hann nefnir að Maurer kalli þær ræningjasögur, lygasögur eða ævintýrasögur og telur til þeirra t.d. Grettis sögu. Samkvæmt Jessen er hægt að rannsaka trúverðugleika sumra Íslendingasagnanna með því að bera þær saman við sögulegar heimildir. Þannig nefnir hann þrjár Íslendingasögur sem hafi mikið sögulegt efni: Laxdæla sögu, Egils sögu og Njáls sögu, því þær gerist ekki aðeins á Íslandi heldur einnig í Englandi og Noregi. Hins vegar bendir hann á að hvorki Ari fróði né Snorri Sturluson vísi á þessar eða aðra Íslendingasögur sem áreiðanlegar heimildir. Jensen vekur sérstaka athygli á að Egils saga fjalli um nokkra sögulega atburði sem lýst er í elstu útgáfu Landnámabókar og sömuleiðis í enskum og norskum annálum. Þar að auki sé Egils saga (ólíkt mörgum öðrum Íslendingasögum, t.d. Njáls sögu) ekki aðeins gagnorð og áreiðanleg heldur einkennist af skýrum lýsingum og látlausum stíl.



See also

References

Chapter 7: lausabrullaup: „Bald darauf ruderte eines Tages der Alte mit 30 Mann nach Leka, und erklärte, er sei gekommen, um mit Hildirid „lose Hochzeit“ (lausa-brullaup“ zu halten, d.h., wie der Zusammenhang zeigt, Hochzeit, ohne vorhergehende Verlobung, zugleich ohne eingeladene Gäste, beides der Sitte besserer Leute zuwider“ (pp. 70-71).


Chapter 9: hernumin: „Thorolf wollte keine Zeugen hören, erklärte Hildirid für eine notorische „Kriegsgefangene“ (her-numin), also eine Sclavin, also zur Ehe unfähig“ (p. 71).

Chapter 11: kornhlaða: „Denn zum Hofe Torgar gehörte eine „Kornscheune“, das grüßte Gebäude des Hofes, ja so groß, daß darin 960 Mann auf einmal aufs Stolzeste zu Tisch sitzen konnten.“ (p. 80).


Chapter 27: berserksgangur: „Kveldulf, vom „Berserkergange“ (übernatürlicher Kampfwuth) ermattet, erkrankte und starb unterwegs.“ (p. 80).


Links

  • Written by:
  • Icelandic/English translation: