Sayers, William. Scarfing the Yard with Words (Fostbræðra saga)

From WikiSaga
Revision as of 14:58, 25 April 2017 by Ermenegilda (talk | contribs) (→‎References)
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)
Jump to navigationJump to search
  • Author: Sayers, William
  • Title: Scarfing the Yard with Words (Fostbræðra saga): Shipbuilding Imagery in Old Norse Poetics
  • Published in: Scandinavian Studies 74/1
  • Year: 2002
  • Pages: 1-18
  • E-text: ProQuest
  • Reference: Sayers, William. "Scarfing the Yard with Words (Fostbræðra saga): Shipbuilding Imagery in Old Norse Poetics." Scandinavian Studies 74/1 (2002): 1-18.

  • Key words: textatengsl (intertextuality)


Annotation

Text missing

Lýsing

Sayers fjallar um Gests þátt í Fóstbræðra sögu þar sem ókunnugur maður að nafni Gestur verður samferðamaður skáldsins Þormóðs til Grænlands. Gestur þessi virðist eiga að vera Óðinn, guð skáldskapar og má lesa það þannig að þegar Gestur hellir úr fötu af sjó yfir Þormóð sé það paródía á söguna af því hvernig Óðinn ældi skáldskaparmiðinum. Þetta stef þar sem uppköst og skáldskapur virðast tengjast segir Sayers að sé endurtekið víða í sögunum og kemur með dæmi af uppsölum Egils. Jafnframt bendir Sayers á hversu tengt skáldskaparmál sé við skipsmál og sjávarmál og vitnar þar m.a. í Málskrúðsfræðina í Málfræðirigerðinni þriðju eftir Ólaf hvítaskáld þar sem hann segir að málsnilldarlistin haldi saman skáldskaparlistina og skipasmíðina segir hann fornan norrænan skáldskap vera bundinn sjónum og skipum mjög sterkum böndum. Þar tekur hann dæmi af fyrstu vísu Höfuðlausnar þar sem skipið tákni ímyndunarafl skáldsins sem miðli lofið.


See also

References

Chapter 44: gaus spýja úr honum: „In the story of the winning of the poetic mead, Odinn steals three draughts after he had had sexual congress with the giant Suttungr's daughter, Gunnloo. Suttungr had earlier taken it from dwarves in return for rescuing them from off a skerry. Odinn leaves Giantland in the form of an eagle pursued by the giant and then regurgitates the poetic mead when he has successfully returned to Asgaror. This vomiting up, with its homologue in inspired extemporaneous versifying, is echoed at various points in the sagas, sometimes literal vomiting as in Egils saga, and here in Fostbraeora saga in inverted parodic form when Gestr/Odinn douses Pormodr with a bucket of sea-water.“ (p. 4)

Links

  • Written by: Álfdís Þorleifsdóttir
  • Icelandic/English translation: