Eiríkur Kjerulf. Í nátttrölla höndum: Difference between revisions
(Created page with "* '''Author''': Eiríkur Kjerulf * '''Title''': * '''Published in''': ''Í nátttrölla höndum'' * '''Place, Publisher''': Reykjavík: Prentsmiðja Jóns Helgasonar * '''Year''...") |
No edit summary |
||
| (5 intermediate revisions by 3 users not shown) | |||
| Line 1: | Line 1: | ||
* '''Author''': Eiríkur Kjerulf | * '''Author''': Eiríkur Kjerulf | ||
* '''Title | * '''Title''': ''Í nátttrölla höndum'' | ||
* '''Place, Publisher''': Reykjavík: Prentsmiðja Jóns Helgasonar | * '''Place, Publisher''': Reykjavík: Prentsmiðja Jóns Helgasonar | ||
* '''Year''': 1939 | * '''Year''': 1939 | ||
* '''E-text''': | * '''E-text''': | ||
* '''Reference''': Eiríkur Kjerulf. ''Í nátttrölla höndum''. Reykjavík: Prentsmiðja Jóns Helgasonar, 1939. | * '''Reference''': Eiríkur Kjerulf. ''Í nátttrölla höndum''. Reykjavík: Prentsmiðja Jóns Helgasonar, 1939. | ||
---- | ---- | ||
* '''Key words''': | * '''Key words''': transmission, manuscripts, poetry (varðveisla, handrit, kveðskapur) | ||
==Annotation== | ==Annotation== | ||
In his book Kjerulf talks about how much influence the scribes who copied medieval literature had on the original texts. Kjerulf uses Sigurður Nordal’s edition of Egils saga from 1933 as an example and complains that Sigurður did not sufficiently consider the manuscripts. Kjerulf draws special attention to the poems that have been the subject to change because of spelling differences. He asserts that when the scribe tries to make the text more clear he disrespects his source. Instead he should examine „the material closely, both inside and out“. | |||
==Lýsing== | ==Lýsing== | ||
Í bók sinni fjallar Kjerulf um þau áhrif sem skrifarar sem skrifuðu upp fornbókmenntir hafa haft á upprunalegan texta þeirra. Sem dæmi notar hann útgáfu Sigurðar Nordals á Egils sögu frá 1933 og kvartar yfir því að Sigurður hafi ekki tekið nægjanlegt tillit til handrita. Kjerulf bendir sérstaklega á vísur sem hafa orðið fyrir breytingum vegna stafsetningarmunar í gegnum tíðina. Hann segir að sannleikurinn týnist með virðingarleysi skrifara fyrir heimildum þegar þeir reyna að gera textann skýrari í stað þess að rannsaka „efnið í krók og kring, útvortis og innvortis“. | |||
==See also== | ==See also== | ||
| Line 20: | Line 21: | ||
==References== | ==References== | ||
[[Egla,_61|Chapter 61]]: '''hann mátti kveða''': "þess er getið í sögunum, sumum, að menn hafi rist rúnar á kefli. Ennfremur er komist svo að orði um Höfuðlausn Egils, að hann hafi „fest“ hana „svá, at hann mátti kveða um morgininn“. Það er erfitt að skilja þessi orð á annan veg, en þann, að Egill hafi, til öryggis minninu, einnig hripað hana með rúnum“ (p. 4). | |||
==Links== | ==Links== | ||
* ''Written by:'' | * ''Written by:'' Kirsti Villard | ||
* '' | * ''English translation:'' Andri M. Kristjánsson | ||
[[Category:Egils saga]][[Category:Egils saga:_Articles]][[Category:Authors]][[Category:All entries]] | [[Category:Egils saga]][[Category:Egils saga:_Articles]][[Category:Authors]][[Category:Transmission]][[Category:Manuscripts]][[Category:Poetry]][[Category:All entries]] | ||
Latest revision as of 15:48, 26 August 2016
- Author: Eiríkur Kjerulf
- Title: Í nátttrölla höndum
- Place, Publisher: Reykjavík: Prentsmiðja Jóns Helgasonar
- Year: 1939
- E-text:
- Reference: Eiríkur Kjerulf. Í nátttrölla höndum. Reykjavík: Prentsmiðja Jóns Helgasonar, 1939.
- Key words: transmission, manuscripts, poetry (varðveisla, handrit, kveðskapur)
Annotation
In his book Kjerulf talks about how much influence the scribes who copied medieval literature had on the original texts. Kjerulf uses Sigurður Nordal’s edition of Egils saga from 1933 as an example and complains that Sigurður did not sufficiently consider the manuscripts. Kjerulf draws special attention to the poems that have been the subject to change because of spelling differences. He asserts that when the scribe tries to make the text more clear he disrespects his source. Instead he should examine „the material closely, both inside and out“.
Lýsing
Í bók sinni fjallar Kjerulf um þau áhrif sem skrifarar sem skrifuðu upp fornbókmenntir hafa haft á upprunalegan texta þeirra. Sem dæmi notar hann útgáfu Sigurðar Nordals á Egils sögu frá 1933 og kvartar yfir því að Sigurður hafi ekki tekið nægjanlegt tillit til handrita. Kjerulf bendir sérstaklega á vísur sem hafa orðið fyrir breytingum vegna stafsetningarmunar í gegnum tíðina. Hann segir að sannleikurinn týnist með virðingarleysi skrifara fyrir heimildum þegar þeir reyna að gera textann skýrari í stað þess að rannsaka „efnið í krók og kring, útvortis og innvortis“.
See also
References
Chapter 61: hann mátti kveða: "þess er getið í sögunum, sumum, að menn hafi rist rúnar á kefli. Ennfremur er komist svo að orði um Höfuðlausn Egils, að hann hafi „fest“ hana „svá, at hann mátti kveða um morgininn“. Það er erfitt að skilja þessi orð á annan veg, en þann, að Egill hafi, til öryggis minninu, einnig hripað hana með rúnum“ (p. 4).
Links
- Written by: Kirsti Villard
- English translation: Andri M. Kristjánsson
