Eiríkur Kjerulf. Í nátttrölla höndum: Difference between revisions
No edit summary |
No edit summary |
||
| Line 23: | Line 23: | ||
==References== | ==References== | ||
þess er getið í sögunum, sumum, að menn hafi rist rúnar á kefli. Ennfremur er komist svo að orði um Höfuðlausn Egils, að hann hafi „fest“ hana „svá, at hann mátti kveða um morgininn“. Það er erfitt að skilja þessi orð á annan veg, en þann, að Egill hafi, til öryggis minninu, einnig hripað hana með rúnum“ | [[Egla,_61|Chapter 61]]: '''hann mátti kveða''': "þess er getið í sögunum, sumum, að menn hafi rist rúnar á kefli. Ennfremur er komist svo að orði um Höfuðlausn Egils, að hann hafi „fest“ hana „svá, at hann mátti kveða um morgininn“. Það er erfitt að skilja þessi orð á annan veg, en þann, að Egill hafi, til öryggis minninu, einnig hripað hana með rúnum“ (p. 4). | ||
==Links== | ==Links== | ||
Revision as of 15:24, 23 October 2013
- Author: Eiríkur Kjerulf
- Title:
- Published in: Í nátttrölla höndum
- Place, Publisher: Reykjavík: Prentsmiðja Jóns Helgasonar
- Year: 1939
- Pages:
- E-text:
- Reference: Eiríkur Kjerulf. Í nátttrölla höndum. Reykjavík: Prentsmiðja Jóns Helgasonar, 1939.
- Key words:
Annotation
Lýsing
Í bók sinni fjallar Kjerulf um þau áhrif sem afritarar fornbókmenntanna hafa haft á upprunalegan texta þeirra. Sem dæmi notar hann útgáfu Sigurðar Nordals á Egils sögu frá 1933 og kvartar yfir því að Sigurður hafi ekki tekið nægjanlegt tillit til handrita. Kjerulf bendir sérstaklega á vísur sem hafa orðið fyrir breytingum vegna stafsetningarmunar í gegnum tíðina. Hann segir að sannleikurinn týnist með óvirðingu afritara fyrir heimildum þegar þeir reyna að gera textann skýrari í stað þess að rannsaka „efnið í krók og kring, útvortis og innvortis“.
See also
References
Chapter 61: hann mátti kveða: "þess er getið í sögunum, sumum, að menn hafi rist rúnar á kefli. Ennfremur er komist svo að orði um Höfuðlausn Egils, að hann hafi „fest“ hana „svá, at hann mátti kveða um morgininn“. Það er erfitt að skilja þessi orð á annan veg, en þann, að Egill hafi, til öryggis minninu, einnig hripað hana með rúnum“ (p. 4).
Links
- Written by: Kirsti Villard
- English translation:
