Kanerva, Kirsi. Elävät kuolleet keskiajan Islannissa: Difference between revisions
No edit summary |
|||
Line 7: | Line 7: | ||
* '''Reference''': Kanerva, Kirsi. "Elävät kuolleet keskiajan Islannissa" ''Thanatos'' 2/1 (2013): 14 pages. | * '''Reference''': Kanerva, Kirsi. "Elävät kuolleet keskiajan Islannissa" ''Thanatos'' 2/1 (2013): 14 pages. | ||
---- | ---- | ||
* '''Key words''': | * '''Key words''': religion, customs (trúarbrögð, siðir) | ||
Line 15: | Line 15: | ||
==Lýsing== | ==Lýsing== | ||
Í greininni er fjallað með almennum hætti um afturgöngur í íslenskum miðaldabókmenntum | Í greininni er fjallað með almennum hætti um afturgöngur í íslenskum miðaldabókmenntum. Flestar afturgöngur voru illar. Þeir sem gengu aftur voru til að mynda menn sem höfðu verið sterkir, skapstórir eða merkilegir eða þeir sem höfðu átt lélegt samband við föður sinn. Þeir sem dóu reiðir gengu oft aftur. Þetta mátti reyna að fyrirbyggja með helgisiðum, t.d. með því að brenna lík eða höggva af því höfuðið. Kanerva ræðir meðal annars um dauða Skalla-Gríms og viðbrögð Egils við honum. Skalla-Grímur deyr reiður og Egill virðist hræddur um að hann geti gengið aftur. Til þess að fyrirbyggja það er farið með lík Skalla-Gríms út gegnum gat á bæjarveggnum og langt burt frá bænum, meðal annars yfir vatn. | ||
Line 30: | Line 30: | ||
* ''English translation:'' | * ''English translation:'' | ||
[[Category:Egils saga]][[Category:Egils saga:_Articles]][[Category:Authors]][[Category:All entries]] | [[Category:Egils saga]][[Category:Egils saga:_Articles]][Category:Religion]][[Category:Customs]][[Category:Authors]][[Category:All entries]] |
Revision as of 13:39, 9 January 2015
- Author: Kanerva, Kirsi
- Title: Elävät kuolleet keskiajan Islannissa
- Published in: Thanatos 2/1
- Year: 2014
- Pages: 14 pages
- E-text: Thanatos
- Reference: Kanerva, Kirsi. "Elävät kuolleet keskiajan Islannissa" Thanatos 2/1 (2013): 14 pages.
- Key words: religion, customs (trúarbrögð, siðir)
Annotation
Lýsing
Í greininni er fjallað með almennum hætti um afturgöngur í íslenskum miðaldabókmenntum. Flestar afturgöngur voru illar. Þeir sem gengu aftur voru til að mynda menn sem höfðu verið sterkir, skapstórir eða merkilegir eða þeir sem höfðu átt lélegt samband við föður sinn. Þeir sem dóu reiðir gengu oft aftur. Þetta mátti reyna að fyrirbyggja með helgisiðum, t.d. með því að brenna lík eða höggva af því höfuðið. Kanerva ræðir meðal annars um dauða Skalla-Gríms og viðbrögð Egils við honum. Skalla-Grímur deyr reiður og Egill virðist hræddur um að hann geti gengið aftur. Til þess að fyrirbyggja það er farið með lík Skalla-Gríms út gegnum gat á bæjarveggnum og langt burt frá bænum, meðal annars yfir vatn.
See also
References
Chapter 60: taka graftól og brjóta vegginn: "Egill wanted to break the wall of the house and take the body away through the hole in the wall to make sure that dead man could not return as a ghost" (Finnish text: "Egill antaa murtaa seinään aukon ruumiin poiskuljettamista varten mahdollisesti siksi, ettei kuollut osaisi palata takaisin") (p. 7).
Links
- Written by: Sunna Maarit B Strandsten
- English translation:[Category:Religion]]