Ólafur Ólafsson. Hallgerður Höskuldsdóttir

• Author: Ólafur Ólafsson
• Title: Hallgerður Höskuldsdóttir - útvarpserindi
• Published in: Jörð
• Place, Publisher: Akureyri
• Year: 1933
• Pages: 138-155
• E-text: timarit.is
• Reference: Ólafur Ólafsson. „Hallgerður Höskuldsdóttir“. Jörð 3.1 (1933): 138–155.

---

• Key words:

Annotation

In this article, Ólafur argus that the hostility between Hallgerðar Höskuldsdóttir and Bergþóru, wife of Gunnar of Hlíðarenda, starts with Bergþóra, when Hallgerður and Njáll were invited to a banquet at Hlíðarenda. This ill will between the two women led to deaths of many. Ólafur believes that the author of Njála was biased towards Hallgerður and added incorrect information in the regard of Hallgerður to make her look like the villain. Ólafur also believes that the author used folktales to defame her and thinks her persona has been misunderstood through time.

Lýsing

Í greininni telur Ólafur að upphaf fjandskapar þeirra, Hallgerðar Höskuldsdóttir og Bergþóru eiginkonu Gunnars á Hlíðarenda, hafi byrjað í veislu þeirri er Bergþóra og Gunnar héldu til heiðurs Hallgerði og Njáli. Þessi illdeila leiddi til mikilla mannvíga og annarra harma. Hann telur Bergþóru eiga sök að þessum fjandskap, þó að Hallgerður er látin líta út fyrir að vera höfuðpaurinn í þessum deilum. Hann telur að höfundur Njálu vera hlutdrægan, og jafnvel koma með rangar og staðlausar ásakanir á hendur Hallgerðar. Jafnframt telur hann að höfundurinn hafi notað „þvættingssögur“ (p. 146) til að ófrægja hana og að hún hafi verið misskilin í gegnum tíðina.

References

Chapter 34: fengsöm og atkvæðamikil: „Eftir brúðkaupsveizluna á Hlíðarenda tekur Hallgerður við búsforráðum á Hlíðarenda; segir Njála, að hún hafi verið „fengsöm ok atkvæðamikil“. Sagan mundi ekki draga fjöður yfir það, ef húsmóðurstörfin hefðu farið Hallgerði illa úr hendi.“ (p. 148). Chapter 35: hornreka: „En hún var svo skapi farin, að hún vildi ekki vera hornkerling eða hornreka fyrir neinum; en svo var um flest stórmenni í fornöld, og sæta þau venjulega engum lastmælum fyrir.“ (p. 148-149). Chapter 77:: Bogastrengur: „Um þessi atriði er það að segja, að ég tel ekki minnsta vafa á því, að tvö þau fyrstu, um þjófsaugun og bogastrenginn og alveg eins og gerningaveðrið, séu þjóðsagnir, sem myndast hafi eftir daga Gunnars og Hallgerðar austur í Rangarþingi.“ (p. 150). „Þá er það sagan um bogastrenginn, sem blásin hefir verið upp eins og loftbelgur eina öldina eftir aðra, allt Hallgerði til ófrægðar.“ (p. 151). „Svona er saga Njálu um bogastrenginn, og það þarf ekki að leggjast djúpt til að sjá það, að þetta er allt skáldskapur og þjóðsaga frá upphafi til enda og meira að segja lélegur skáldskapur.“ (p. 152).

Links

• Written by:
• Icelandic/English translation: