Torfi H. Tulinius. Saga og samfélag

From WikiSaga
Revision as of 14:45, 3 August 2016 by Andri (talk | contribs)
Jump to navigationJump to search
  • Author: Torfi H. Tulinius
  • Title: Saga og samfélag
  • Published in: Skáldið í skriftinni. Snorri Sturluson og Egils saga.
  • Place, Publisher: Reykjavík: Hið íslenska bókmenntafélag, ReykjavíkurAkademían
  • Year: 2004
  • E-text:
  • Reference: Torfi H. Tulinius. Skáldið í skriftinni. Snorri Sturluson og Egils saga. Reykjavík: Hið íslenska bókmenntafélag, ReykjavíkurAkademían.

  • Key words:


Annotation

In this chapter, Tulinius discusses the Icelandic community during the 13th century, when Egils saga is believed to have been written. He introduces the theories of Pierre Bordieu and uses them to illuminate the structure of the society. He uses the concepts "symbolic wealth" and "cultural wealth" to discuss the power struggles of the 13th century. Tulinius discusses Snorri Sturluson, his brothers and nephews and how the symbolic and cultural wealth assisted them or hindered them in turns. Finally, Tulinius discusses literature and poetry and if those aspects belong to the cultural wealth of that time.

Lýsing

Þessi kafli fjallar um íslenskt samfélag á ritunartíma Egils sögu. Torfi fjallar um kenningar Pierres Bordieu og notar þær til að varpa ljósi á samfélagsgerðina. Hugtökin táknrænt auðmagn og menningarlegt auðmagn eru notuð til að varpa ljósi á valdabaráttu þrettándu aldarinnar. Torfi fjallar um Snorra Sturluson, bræður hans og bræðrasyni og hvernig hið táknræna og menningarlega auðmagn ýmist aðstoðaði þá við valdabrölt sitt eða stóð þeim fyrir þrifum. Að lokum veltir Torfi fyrir sér bókmenntum og skáldskap og hvort það hafi geta talist til menningarlegs auðmagns á þessum tíma.


See also


References

Að lokum skal minnt á örlög þeirra frænda, Snorra, Sighvats og Sturlu. Þeir komust ekki eins langt og þeir stefndu að og féllu fyrir andstæðingum sínum í baráttunni um völd. En jafnvel þótt það hefði ekki gerst, er allsendis óvíst hvort nokkur þeirra hefði náð takmarki sínu. Þá skorti það táknræna auðmagn sem fólst í því að vera af konungsætt, en lifðu á tímum þegar hugmyndafræði konungsvaldsins var að ná hámarki í allri Evrópu, og því takmörk fyrir því hvað einstaklingur sem ekki var konungborinn gat klifrað hátt í þjóðfélagsstiganum. (s. 145)

Links

  • Written by: Hildur Ýr Ísberg
  • English translation: Hildur Ýr Ísberg