Maurer, Konrad von. Zwei Rechtsfälle in der Eigla

• Author: Maurer, Konrad von
• Title: Zwei Rechtsfälle in der Eigla
• Published in: Sitzungsberichten der philos. -philol. und der historie. und der histor. Classe der k. bayer 1
• Year: 1895
• Pages: 65-124
• E-text: Archive.org
• Reference: Maurer, Konrad von. "Zwei Rechtsfälle in der Eigla." Sitzungsberichten der philos. -philol. und der historie. und der histor. Classe der k. bayer 1 (1895): 65-124.

---

• Key words:

Lýsing

Maurer ræðir tvo þætti úr Egils sögu sem honum þykir varpa ljósi á sifja- og erfðarétt í Noregi á miðöldum. Annars vegar er þar um að ræða erfðakröfu Hildiríðarsona á hendur Þórólfi Kveldúlfssyni og hins vegar erfðakröfu Ásgerðar Bjarnardóttur sem Egill Skallagrímsson sækir fyrir hönd konu sinnar gegn Berg-Önundi og síðar bróður Önundar, Atla hinum skamma. Hvort tveggja málið hverfist um hvort meint frillubörn eru réttborin til arfs eftir föður sinn og jafnframt hver var frilluborinn að lögum og hver ekki. Maurer telur að Hildiríðarsynir hafi verið frillubörn miðað við norskan rétt og að erfðafjárkrafa þeirra á hendur Þórólfi hafi ekki staðist lög. Frásögn Egils sögu samræmist öllum réttarsögulegum heimildum. Í seinna málinu segja Berg-Önundur og Atli að Þóra hlaðhönd, móður Ásgerðar, hafi verið tekin frillutaki og að Ásgerður sé „þýborin“, enda fædd í útlegð foreldra sinna. Maurer bendir á að foreldrar Ásgerðar hafi síðar gengið í hjónaband að réttum lögum, ólíkt foreldrum Hildiríðarsona, og að Ásgerður hafi því sannarlega verið arfgeng eftir föður sinn. Maurer gerir málarekstur Egils og ásakanir bræðranna á hendur Ásgerði að umtalsefni og telur dæmi um a) viðleitni Egluhöfundar til að draga fram ofstopa og ósanngirni bræðranna; b) litla þekkingu söguritara á norskum rétti; c) viðleitni hans til að hraða frásögn sinni; d) eða seinni tíma innskot. Ljóst sé að ýmislegt í frásögn Eglu af erfðamálum Ásgerðar sé málum blandið og samræmist illa eða ekki þeim réttarsögulegu heimildum sem varðveist hafa.

References

Chapter 9: Því síður ætla eg ykkur arfborna: „Þórólfr aber beharrt auf der Ablehnung ihrer Ansprüche, indem er geltend macht, dass sie um so weniger erbberechtigt sein könnten, da ihre Mutter mit offener Gewalt in Besitz genommen worden sei“ (p. 68–69).

Chapter 57: Ásgerður, dóttir þeirra Bjarnar og Þóru, var til arfs leidd eftir Björn, föður sinn: „Hierauf antwortet sofort Arinbjörn, indem er sich zur Beweisführung darüber erbietet, dass bei dem zwischen seinem Vater und dem Björn höldr abgeschlossenen Vergleiche die Verleihung der Erbfähigkeit an Ásgerð ausbedungen worden sei, während er zugleich darauf hinweist, dass K. Eiríkr selbst wisse, dass er den Björn wieder in den Landfrieden gesetzt habe“ (p. 96–97).

Links

• Written by:
• Icelandic/English translation: