Ólafur M. Ólafsson. Skáldamál

• Author: Ólafur M. Ólafsson
• Title: Skáldamál
• Published in: Á góðu dægri. Afmæliskveðja til Sigurðar Nordals 14. sept. 1951, frá yngstu nemendum hans
• Place, Publisher: Reykjavík, Helgafell
• Year: 1951
• Pages: 116-23
• E-text:
• Reference: Ólafur M. Ólafsson. "Skáldamál." Á góðu dægri. Afmæliskveðja til Sigurðar Nordals 14. sept. 1951, frá yngstu nemendum hans, pp. 116-23. Reykjavík: Helgafell, 1951.

---

• Key words: poetry (kveðskapur)

Annotation

An explanation of why skaldic poetry in Old Norse is extremely difficult to understand, while Old Norse prose text can be read with comparative ease. Old Norse poetry is written in "skáldamál" or skaldic language, the chief features of which are heiti, kennings, wordplay and skaldic word order. The 19th stanza of Arinbjarnarkviða and the initial stanza of Haukur Valdísarson’s Íslendingadrápa are examined as examples of skáldamál.

Lýsing

Í greininni útskýrir Ólafur af hverju kveðskapur í fornritum er torskilinn á meðan óbundið mál í sömu ritum er auðlesið. Munurinn felst í því að kvæði eru ort á skáldamáli en höfuðeinkenni skáldamáls eru heiti, kenningar, orðaleikir og skáldleg orðaröð. 19. vísa Arinbjarnarkviðu og 1. vísa Íslendingadrápu Hauks Valdísarsonar eru teknar sem dæmi.

References

Chapter 80: heyrnar spanna, : „ Hér hefur skáldið leitt saman tvö hugtök, spannir og heyrn, og skapað með því þriðja hugtakið, eyru. Eyrun eru kölluð spannir, en kennd til heyrnar. Slíkt er kallað að kenna, en fyrirbrigðið sjálft kenning, og er hún kjarni skáldamálsins. “ (s. 117)

Links

• Written by: Katelin Parsons
• English translation: Katelin Parsons