Torfi H. Tulinius. Guðs lög í ævi og verkum Snorra Sturlusonar

From WikiSaga
Jump to navigationJump to search
  • Author: Torfi H. Tulinius
  • Title: Guðs lög í ævi og verkum Snorra Sturlusonar
  • Published in: Ný saga 8
  • Year: 1996
  • Pages: 31-40
  • E-text:
  • Reference: Torfi H. Tulinius. "Guðs lög í ævi og verkum Snorra Sturlusonar." Ný saga 8 (1996): 31–40.

  • Key words: history, law, religion, authorship (sagnfræði, lögfræði, trúarbrögð, höfundur)


Annotation

Text missing

Lýsing

Greinin fjallar um möguleg áhrif kanónísks réttar á tvö verk sem eignuð eru Snorra Sturlusyni, Ólafs sögu og Egils sögu. Kanónískur réttur eða guðs lög voru þær lagasetningar sem komu frá páfanum í Róm og voru augljóslega þekkt á Íslandi bæði af leikmönnum og klerkum og mörg hver sett í landslög, m.a. í lögsögumannstíð Snorra. Sem dæmi um skilning Snorra á guðs lögum tekur Torfi frásögnina af brúðarráni Björns, föður Ásgerðar, í Egils sögu sem veldur síðar deilum Egils við Eirík blóðöx. Öll sú atburðaflétta telur Torfi að hafi verið samin með hliðsjón af vissu ákvæði guðs laga sem hafi verið tilefni átaka milli kirkju og höfðingja á svipuðum tíma og sagan var rituð. Hugtakið legitimatio per subsequens parentum coniugium í kanónískum rétti felst í því að börn sem fædd eru utan hjónabands öðlist sama rétt til arfs og skilgetin börn eftir giftingu foreldra þeirra. Torfi bendir einnig á að samkvæmt öðrum guðslögum sem einnig voru tekin inn í Grágás hafi hjónaband Egils og Ásgerðar ekki verið leyfilegt þar sem bannað sé að eiga konu sem bræðrungur eða nánari hafði áður átt. Það varpi nýju ljósi á samtal Egils og Arinbjarnar þar sem Egill þorir ekki að segja vini sínum að hann vilji ganga að eiga ekkju bróður síns. Það sem túlkað hefur verið sem feimni Egils gæti fremur verið blygðun, en Egill er búinn að láta prímsignast þegar þarna er komið við sögu. Því gilda kristin lög um Egil á þessu stigi.


See also

References

Chapter 56: honum þykir það vel fundið: "Önnur guðs lög gera hjúskaparmál Egils einnig athugunarverð. Þau eru í Grágás, líklega komin þangað á 12. öld, því ákvæðið er gamalt í kirkjurétti. Það bannar manni að eiga konu sem bræðrungur eða nánari hefur áður átt, sem þýðir m.a. að Egill má ekki giftast ekkju bróður síns. [...] Það kemur því á óvart hvað Arinbjörn tekur hugmyndinni vel. Venjulega er þetta túlkað svo að Egill hafi verið feiminn, ekki þorað að opinbera viðkvæmar tilfinningar sínar. Í ljósi áðurnefndra laga er hugsanlegt að samtímamenn höfundar hafi skilið hátterni hans öðruvísi. Egill hafði fengið prímsigningu á Englandi en það var fyrsta stig kristnitöku" (p. 35).


Links

  • Written by: Álfdís Þorleifsdóttir and Maria Laura Doru
  • English translation: