Hermann Pálsson. Um kærleikann í Egils sögu: Difference between revisions
No edit summary |
No edit summary |
||
| Line 27: | Line 27: | ||
==References== | ==References== | ||
[[Egla,_04|Chapter 4]]: '''mestu kærleika við konung''': "Þegar höfundur lýsir sambandi konungsvina við þau Harald, Eirík og Gunnhildi beitir hann einmitt orðunum kær og kærleikur hvað eftir annað svo að lesandi verði í sem minnstum vafa um þetta atriði. Þessi orð koma fyrir um alla sem nefndir voru í þriðja flokki hér að framan. Um Ölvi hnúfu segir að hann komst í „hina mestu kærleika við konung og var með honum lengi síðan." (p. 60). | |||
[[Egla,_37|Chapter 37]]: '''Kærleikar miklir''': „Einsætt er að höfundur sögunnar ætlast til þess að lesendum skiljist að þessir kærleikar með þeim [Þórólfi og Gunnhildi] eru nánari og meiri en góðu hófi gegni, enda er ekki langt þess að bíða að til flaumslita dragi.” (p. 61). | |||
==Links== | ==Links== | ||
Revision as of 13:27, 1 November 2013
- Author: Hermann Pálsson
- Title: Um kærleikann í Egils sögu
- Published in: Afmælisrit til Dr. Phil. Steingríms J. Þorsteinssonar Prófessors 2. júlí 1971 frá nemendum hans
- Editors: Aðalgeir Kristjánsson et al.
- Place, Publisher: Reykjavík: Leifur
- Year: 1971
- Pages: 59-62
- E-text:
- Reference: Hermann Pálsson. "Um kærleikann í Egils sögu." Afmælisrit til Dr. Phil. Steingríms J. Þorsteinssonar Prófessors 2. júlí 1971 frá nemendum hans, pp. 59–62. Eds. Aðalgeir Kristjánsson et al. Reykjavík: Leifur, 1971.
- Key words:
Annotation
Hermann Pálsson describes how the author of Egils saga uses the words ”kær” (”dear”) and ”kærleikur” (”love”/”friendship”) in a memorable way to explain other parallel points in the saga. He argues that the relations of persons with the Norwegian royalty determine the course of events and he divides most of the characters into five groups. The conclusion is that the choice of words and the events are connected and play a role in the structure of the saga.
Lýsing
Hermann Pálsson kannar hvernig höfundur Egils sögu notar orðin „kær” og „kærleikur” á eftirminnilegan hátt til að varpa ljósi á önnur hliðstæð atriði í sögunni. Hann heldur því fram að samskipti persónanna við norsku konungsfjölskylduna ráði miklu um atburðarás sögunnar og flokkar flestar persónur hennar í fimm hópa með hliðsjón af þeim samskiptum. Niðurstaða hans er sú að notkun þessara tveggja orða gegni mikilvægu hlutverki, bæði fyrir byggingu sögunnar og einstaka atburði.
See also
References
Chapter 4: mestu kærleika við konung: "Þegar höfundur lýsir sambandi konungsvina við þau Harald, Eirík og Gunnhildi beitir hann einmitt orðunum kær og kærleikur hvað eftir annað svo að lesandi verði í sem minnstum vafa um þetta atriði. Þessi orð koma fyrir um alla sem nefndir voru í þriðja flokki hér að framan. Um Ölvi hnúfu segir að hann komst í „hina mestu kærleika við konung og var með honum lengi síðan." (p. 60).
Chapter 37: Kærleikar miklir: „Einsætt er að höfundur sögunnar ætlast til þess að lesendum skiljist að þessir kærleikar með þeim [Þórólfi og Gunnhildi] eru nánari og meiri en góðu hófi gegni, enda er ekki langt þess að bíða að til flaumslita dragi.” (p. 61).
Links
- Written by: Ana Stanićević
- English translation: Ana Stanićević
