Hermann Pálsson. Um kærleikann í Egils sögu

• Author: Hermann Pálsson
• Title: Um kærleikann í Egils sögu
• Published in: Afmælisrit til Dr. Phil. Steingríms J. Þorsteinssonar prófessors 2. júlí 1971 frá nemendum hans
• Editors: Aðalgeir Kristjánsson et al.
• Place, Publisher: Reykjavík: Leiftur
• Year: 1971
• Pages: 59-62
• E-text:
• Reference: Hermann Pálsson. "Um kærleikann í Egils sögu." Afmælisrit til Dr. Phil. Steingríms J. Þorsteinssonar prófessors 2. júlí 1971 frá nemendum hans, pp. 59–62. Eds. Aðalgeir Kristjánsson et al. Reykjavík: Leiftur, 1971.

---

• Key words: language and style, structure (mál og stíll, bygging)

Annotation

Hermann Pálsson describes how the author of Egil's saga uses the words ”kær” (”dear”) and ”kærleikur” (”love”/”friendship”) in a memorable way to explain other parallel points in the saga. He argues that the relations of persons with the Norwegian royalty determine the course of events and he divides most of the characters into five groups. The first group consists of the royalties: Harald Fairhair, Eric Blood-axe and Queen Gunnhild. The heroes of the saga are in the second group: Kveldulf, Skallagrim and Egil. The third group is the one of their friends who are at the same time friends with the royalties: Olvir, Thorir and Arinbjorn. The fourth group is reserved for the friends of the royalties, but enemies of the saga’s heroes: Hraerek and Harek Hildiridarsons, Sigtrygg and Hallvard (also brothers), Berg and Atle the Short (brothers) and Bard of Atley. The fifth group belongs to the cousins who both wish to offer their friendship to the kings, but end up in conflict with them: Thorolf Kveldulfsson and Thorolf Skallagrimsson. The conclusion is that the choice of words and the events are connected and play a role in the structure of the saga.

Lýsing

Hermann Pálsson kannar hvernig höfundur Egils sögu notar orðin „kær” og „kærleikur” á eftirminnilegan hátt til að varpa ljósi á önnur hliðstæð atriði í sögunni. Hann heldur því fram að samskipti persónanna við norsku konungsfjölskylduna ráði miklu um atburðarás sögunnar og flokkar flestar persónur hennar í fimm hópa með hliðsjón af þeim samskiptum. Í fyrsta flokki er konungsfólkið: Haraldur hárfagri, Eiríkur blöðóx og Gunnhildur Össurardóttir drottning. Í öðrum flokki eru aðalhetjurnar: Kveldúlfur, Skallagrímur og Egill sem eru líka andstæðingar konunga. Í þriðja flokki eru vinir þeirra, sem eru jafnframt vinir konunga: Ölvir hnúfa, Þórir Hróaldsson og Arinbjörn. Í fjórða flokki eru vinir konunga, en óvinir aðalhetjanna: Hárekur og Hrærekur Hildiríðarsynir, Sigtryggur og Hallvarður (einnig bræður), Berg-Önundur og Atli hinn skammi (bræður) og Atleyjar-Bárður. Í fimmta flokki eru frændur sem vilja heita konungum vináttu sinni, en verða þeim ósammála: Þórólfur Kveldúlfsson og Þórólfur Skallagrímsson. Niðurstaða hans er sú að notkun þessara tveggja orða gegni mikilvægu hlutverki, bæði fyrir byggingu sögunnar og einstaka atburði.

References

• Chapter 4: mestu kærleika við konung: "Þegar höfundur lýsir sambandi konungsvina við þau Harald, Eirík og Gunnhildi beitir hann einmitt orðunum kær og kærleikur hvað eftir annað svo að lesandi verði í sem minnstum vafa um þetta atriði. Þessi orð koma fyrir um alla sem nefndir voru í þriðja flokki hér að framan" (p. 60).

• Chapter 37: Kærleikar miklir: „Einsætt er að höfundur sögunnar ætlast til þess að lesendum skiljist að þessir kærleikar með þeim [Þórólfi og Gunnhildi] eru nánari og meiri en góðu hófi gegni, enda er ekki langt þess að bíða að til flaumslita dragi.” (p. 61).

Links

• Written by: Ana Stanićević
• English translation: Ana Stanićević