Ólafur M. Ólafsson. Sonatorrek

• Author: Ólafur M. Ólafsson
• Title: Sonatorrek
• Published in: Andvari. Nýr flokkur 10
• Year: 1968
• Pages: 133-200
• E-text: timarit.is
• Reference: Ólafur M. Ólafsson. "Sonatorrek." Andvari. Nýr flokkur 10 (1968): 133–200.

---

• Key words: runes, poetry (rúnir, kveðskapur)

Annotation

Textual criticism of Sonatorrek as it appears in Ketilsbók (AM 453 4to.). The diplomatic and the normalised text of Sonatorrek from Ketilsbók (pp. 135-144) followed by commentary on individual stanzas (pp. 144-187), a summary of the poem’s content and structure (pp. 187-9) and the numerology and symbolism contained in the poem (pp. 189-197). The article concludes with a short discussion of Sonatorrek’s transmission; while Ketilsbók is a careful transcription of an exemplar written using the Latin alphabet rather than a copy of a runic text, Ólafur Ólafsson concludes that Sonatorrek was preserved on rune-staves and later copied to vellum. „Séu orð mín annað en hégóminn einn, munu auknar rannsóknir færa mönnum heim sanninn um, að Ketilsbók hefur að geyma einhvern dýrasta fjársjóð norræns anda í miklu heilagri mynd en ætlað hefur verið“ (p. 134).

Lýsing

Textarýni á Sonatorrek. Í greininni er texti Sonatorreks úr Ketilsbók (AM 453 4to.) prentaður bæði stafréttur og samræmdur. Vísurnar eru svo skýrðar hver fyrir sig og úttekt gerð á efni og efnisskipun Sonatorreks og tölvísi og táknmáli. Að lokum er stutt umræða um varðveislu kvæðisins. Ólafur ályktar að Ketilsbók sé vönduð uppskrift af handriti með latínuletri en að Sonatorrek hafi varðveitist á rúnakeflum og verið svo færð þaðan óbrjálað yfir á bókfell: „Séu orð mín annað en hégóminn einn, munu auknar rannsóknir færa mönnum heim sanninn um, að Ketilsbók hefur að geyma einhvern dýrasta fjársjóð norræns anda í miklu heilagri mynd en ætlað hefur verið“ (s. 134).

References

Chapter 80: heljar bíða: "Í ... niðurlagserindi Sonatorreks, vega salt, ef svo má segja, útsynningurinn og hinn heiðni boðskapur um kjark og lífsgleði – líkt og böl og bölva bætur í vísunum næst á undan. Þannig tekst skáldinu – í lok kvæðisins – „at létta upp pundaraskaptinu“" (p. 187).

Links

• Written by: Katelin Parsons
• Icelandic translation: Katelin Parsons