Egla, 01

Texti

Úlfur hét maður, son Bjálfa og Hallberu, dóttur Úlfs hins óarga. Hún var systir Hallbjarnar hálftrölls í Hrafnistu, föður Ketils hængs. Úlfur var maður svo mikill og sterkur að eigi voru hans jafningjar. En er hann var á unga aldri lá hann í víkingu og herjaði. Með honum var í félagsskap sá maður er kallaður var Berðlu-Kári, göfugur maður og hinn mesti afreksmaður að afli og áræði. Hann var berserkur. Þeir Úlfur áttu einn sjóð báðir og var með þeim hin kærasta vinátta.

En er þeir réðust úr hernaði fór Kári til bús síns í Berðlu. Hann var maður stórauðigur. Kári átti þrjú börn. Hét son hans Eyvindur lambi, annar Ölvir hnúfa. Dóttir hans hét Salbjörg. Hún var kvenna vænst og skörungur mikill. Hennar fékk Úlfur. Fór hann þá og til búa sinna. Úlfur var maður auðigur bæði að löndum og lausum aurum. Hann tók lends manns rétt svo sem haft höfðu langfeðgar hans og gerðist maður ríkur.

Svo er sagt að Úlfur var búsýslumaður mikill. Var það siður hans að rísa upp árdegis og ganga þá um sýslur manna eða þar er smiðir voru og sjá yfir fénað sinn og akra en stundum var hann á tali við menn þá er ráða hans þurftu. Kunni hann til alls góð ráð að leggja því að hann var forvitri. En dag hvern er að kvel di leið þá gerðist hann styggur svo að fáir menn máttu orðum við hann koma. Var hann kveldsvæfur. Það var mál manna að hann væri mjög hamrammur. Hann var kallaður Kveld-Úlfur.

Þau Kveld-Úlfur áttu tvo sonu. Hét hinn eldri Þórólfur en hinn yngri Grímur. En er þeir óxu upp þá voru þeir báðir menn miklir og sterkir svo sem faðir þeirra var. Var Þórólfur manna vænstur og gervilegastur. Hann var líkur móðurfrændum sínum, gleðimaður mikill, ör og ákafamaður mikill í öllu og hinn mesti kappsmaður. Var hann vinsæll af öllum mönnum. Grímur var svartur maður og ljótur, líkur föður sínum bæði yfirlits og að skaplyndi. Gerðist hann umsýslumaður mikill. Hann var hagur maður á tré og járn og gerðist hinn mesti smiður. Hann fór og oft um vetrum í síldfiski með lagnarskútu og með honum húskarlar margir.

En er Þórólfur var á tvítugsaldri þá bjóst hann í hernað. Fékk Kveld-Úlfur honum langskip. Til þeirrar ferðar réðust synir Berðlu-Kára, Eyvindur og Ölvir. Þeir höfðu lið mikið og annað langskip, og fóru um sumarið í víking og öfluðu sér fjár og höfðu hlutskipti mikið. Það var nokkur sumur er þeir lágu í víking en voru heima um vetrum með feðrum sínum. Hafði Þórólfur heim marga dýrgripi og færði föður sínum og móður. Var þá bæði gott til fjár og mannvirðingar. Kveld-Úlfur var þá mjög á efra aldri en synir hans voru rosknir.