Egla, 42

Kafli 42

Kvonfang Þórólfs

Þórólfur Skalla-Grímsson hóf ræðu þá við Þóri hvernig hann mundi taka því máli ef Þórólfur bæði Ásgerðar frændkonu hans. Þórir tók því léttlega, sagði að hann mundi flytjandi þess máls. Síðan fór Þórólfur norður í Sogn og hafði með sér gott föruneyti. Þórólfur kom til bús Bjarnar og fékk þar góðar viðtökur. Bauð Björn honum að vera með sér svo lengi sem hann vildi. Þórólfur bar brátt upp erindi sitt við Björn, hóf þá bónorð sitt og bað Ásgerðar dóttur Bjarnar. Hann tók því máli vel og var það auðsótt við hann og réðst það af að þar fóru festar fram og kveðið á brullaupsstefnu. Skyldi veisla sú vera að Bjarnar þá um haustið. Síðan fór Þórólfur aftur til Þóris og sagði honum það sem til tíðinda hafði gerst í för hans. Þórir lét vel yfir er þau ráð skyldu takast.

En er að þeirri stefnu kom er Þórólfur skyldi sækja til veislunnar þá bauð hann mönnum til farar með sér, bauð fyrst Þóri og Arinbirni og húskörlum þeirra og ríkum búendum og var til þeirrar ferðar fjölmennt og góðmennt. En þá er mjög var komið að stefnudegi þeim er Þórólfur skyldi heiman fara og brúðmenn voru komnir þá tók Egill sótt svo að hann var eigi fær. Þeir Þórólfur höfðu langskip eitt mikið, alskipað, og fóru ferðar sinnar svo sem ákveðið var.