Egla, 26

Chapter 26

There was a man named Guttorm, son of Sigurd Hart. He was mother's brother to king Harold; also he had been his foster-father, and ruler over his forces, for the king was a child when he first came to the throne. Guttorm had commanded the army in all battles which Harold had fought to bring the land under his sway. But when Harold became sole king of all Norway, and sat in peace, then he gave to his kinsman Guttorm Westfold and East-Agdir, and Hringariki, and all the land that had belonged to Halfdan Swarthy his father. Guttorm had two sons and two daughters. His sons were named Sigurd and Ragnar; his daughters Ragnhildr and Aslaug.

Guttorm fell sick, and when near his end sent to king Harold, bidding him see to his children and his province. Soon after this he died. On hearing of his death, the king summoned Hallvard Hardfarer and his brother, and told them to go on a message for him eastwards to Vik, he being then at Throndheim. They made great preparations for their journey, choosing them men and the best ship they could get; it was the very ship they had taken from Thorgils Yeller. But when they were ready, the king told them their errand: they were to go eastwards to Tunsberg, the market town where Guttorm had resided. 'Ye shall,' said the king, 'bring to me Guttorm's sons, but his daughters shall be fostered there till I bestow them in marriage. I will find men to take charge of the province and foster the maidens.'

So the brothers started with a fair wind, and came in the spring eastwards to Vik and to Tunsberg, and there declared their errand. They took the sons of Guttorm, and much movable property, and went their way back. The wind was then somewhat slack, and their voyage slower, but nothing happened till they sailed northwards over the Sogn-sea, having now a good wind and bright weather, and being in merry mood.

Kafli 26

Guttormur hét maður, son Sigurðar hjartar. Hann var móðurbróðir Haralds konungs. Hann var fósturfaðir konungs og ráðamaður fyrir liði hans því að konungur var þá á barns aldri fyrst er hann kom til ríkis. Guttormur var hertogi fyrir liði Haralds konungs þá er hann vann land undir sig og var hann í öllum orustum þeim er konungur átti þá er hann gekk til lands í Noregi. En er Haraldur var orðinn einvaldskonungur yfir landi öllu og hann settist um kyrrt þá gaf hann Guttormi frænda sínum Vesturfold og Austur-Agðir og Hringaríki og land það allt er átt hafði Hálfdan svarti faðir hans. Guttormur átti sonu tvo og dætur tvær. Synir hans hétu Sigurður og Ragnar en dætur hans Ragnhildur og Áslaug.

Guttormur tók sótt. En er að honum leið þá sendi hann menn á fund Haralds konungs og bað hann sjá fyrir börnum sínum og fyrir ríki sínu. Litlu síðar andaðist hann.

En er konungur spurði andlát hans þá lét hann kalla til sín Hallvarð harðfara og þá bræður, sagði að þeir skyldu fara sendiför hans austur í Vík. Konungur var þá staddur í Þrándheimi.

Þeir bræður bjuggust til ferðar þeirrar sem veglegast, völdu sér lið og höfðu skip það er þeir fengu best. Þeir höfðu það skip er átt hafði Þórólfur Kveld-Úlfsson og þeir höfðu tekið af Þorgísli gjallanda. En er þeir voru búnir ferðar sinnar þá sagði konungur þeim erindi að þeir skyldu fara austur til Túnsbergs. Þar var þá kaupstaður. Þar hafði Guttormur haft aðsetu.

„Skuluð þið,“ sagði konungur, „færa mér sonu Guttorms en dætur hans skulu þar upp fæðast til þess er eg gifti þær. Skal eg fá menn til að varðveita ríkið og veita meyjunum fóstur.“

En er þeir bræður voru búnir þá fara þeir leið sína og byrjaði þeim vel. Komu þeir um vorið í Vík austur til Túnsbergs og báru þar fram erindi sín. Taka þeir Hallvarður við sonum Guttorms og miklu lausafé. Fara þeir þá er þeir eru búnir aftur á leið. Byrjaði þeim þá nokkurum mun seinna og varð ekki til tíðinda í þeirra ferð fyrr en þeir sigla norður um Sognsæ byr góðan og bjart veður og voru þá allkátir.