Njála, 158: Difference between revisions

From WikiSaga
Jump to navigationJump to search
(Created page with "{{Njála_TOC}} ==Chapter 158== '''TITLE.''' ENSKA ==References== <references /> ==Kafli 158== Kári Sölmundarson sagði Skeggja bónda að hann vildi að hann fengi honu...")
 
No edit summary
Line 25: Line 25:


En er Flosi fréttir víg Kols býr hann um lík hans og gefur fé mikið til legs honum. Flosa stukku aldrei hermdaryrði til Kára. Flosi fór þaðan suður um sjá og hóf upp suðurgöngu sína og gekk suður og létti ekki fyrr en hann kom til Rómaborgar. Þar fékk hann svo mikla sæmd að hann fékk lausn af sjálfum páfanum og gaf hann þar til mikið fé. Hann fór þá aftur hina eystri leið og dvaldist víða í borgum og gekk fyrir ríka menn og þá af þeim miklar sæmdir. Hann var í Noregi um veturinn eftir og þá skip af Eiríki jarli til útferðar og hann fékk honum mjöl mikið og margir menn aðrir gerðu sæmilega til hans. Sigldi hann nú út til Íslands og kom í Hornafjörð og fór þá heim til Svínafells. Hafði hann þá af hendi innt alla sætt sína bæði í utanferðum og fégjöldum.  
En er Flosi fréttir víg Kols býr hann um lík hans og gefur fé mikið til legs honum. Flosa stukku aldrei hermdaryrði til Kára. Flosi fór þaðan suður um sjá og hóf upp suðurgöngu sína og gekk suður og létti ekki fyrr en hann kom til Rómaborgar. Þar fékk hann svo mikla sæmd að hann fékk lausn af sjálfum páfanum og gaf hann þar til mikið fé. Hann fór þá aftur hina eystri leið og dvaldist víða í borgum og gekk fyrir ríka menn og þá af þeim miklar sæmdir. Hann var í Noregi um veturinn eftir og þá skip af Eiríki jarli til útferðar og hann fékk honum mjöl mikið og margir menn aðrir gerðu sæmilega til hans. Sigldi hann nú út til Íslands og kom í Hornafjörð og fór þá heim til Svínafells. Hafði hann þá af hendi innt alla sætt sína bæði í utanferðum og fégjöldum.  
159. KAFLI
Nú er segja frá Kára að um sumarið eftir fór hann til skips síns og sigldi suður um sjá og hóf upp suðurgöngu sína í Norðmandí og gekk suður og þá lausn og fór aftur hina vestri leið og tók skip sitt í Norðmandí og sigldi norður um sjó til Dofra á Englandi. Þaðan sigldi hann vestur um Bretland og svo norður fyrir Skotlandsfjörðu og létti eigi fyrr ferð sinni en hann kom í Þrasvík á Katanesi til Skeggja bónda. Fékk hann þá þeim Kolbeini og Davíði byrðinginn. Sigldi Kolbeinn þessu skipi til Noregs en Davíður var eftir í Friðarey. Kári var þenna vetur á Katanesi. Á þessum vetri andaðist húsfreyja hans á Íslandi.
Um sumarið eftir bjóst Kári til Íslands. Skeggi fékk honum byrðing. Voru þeir þar á átján. Þeir urðu heldur síðbúnir og sigldu þó í haf og höfðu langa útivist. En um síðir tóku þeir Ingólfshöfða og brutu þar skipið allt í spón. Þar varð mannbjörg. Þá gerði og á hríðveður. Spyrja þeir nú Kára hvað nú skal til ráða taka en hann sagði það ráð að fara til Svínafells og reyna þegnskap Flosa. Gengu þeir nú heim til Svínafells í hríðinni.
Flosi var í stofu. Hann kenndi Kára er hann kom í stofuna og spratt upp í móti honum og minntist til hans og setti hann í hásæti hjá sér. Flosi bauð Kára að vera þar um veturinn. Kári þá það. Sættust þeir þá heilum sáttum. Flosi gifti þá Kára Hildigunni bróðurdóttur sína er Höskuldur Hvítanesgoði hafði átta. Bjuggu þau þá fyrst að Breiðá.
Það segja menn að þau yrðu ævilok Flosa að hann færi utan þá er hann var orðinn gamall að sækja sér skálavið og var hann í Noregi þann vetur. En um sumarið var hann síðbúinn. Menn ræddu um að vant væri skip hans. Flosi sagði vera ærið gott gömlum og feigum og sté á skip og lét í haf. Og hefir til þess skips aldrei spurst síðan.
Þessi voru börn þeirra Kára Sölmundarsonar og Helgu Njálsdóttur: Þorgerður og Ragneiður, Valgerður og Þórður er inni brann. En börn þeirra Hildigunnar og Kára voru þeir Starkaður og Þórður og Flosi. Son Brennu-Flosa var Kolbeinn er ágætastur maður hefir verið einnhver í þeirri ætt.
Og lúkum vér þar Brennu-Njálssögu.




Revision as of 08:09, 25 June 2014


Chapter 158

TITLE.

ENSKA

References


Kafli 158

Kári Sölmundarson sagði Skeggja bónda að hann vildi að hann fengi honum skip. Skeggi bóndi gaf Kára skip alskipað. Stigu þeir þar á Kári og Davíður hvíti og Kolbeinn svarti. Sigldu þeir Kári nú suður fyrir Skotlandsfjörðu. Þá fundu þeir menn úr Suðureyjum. Þeir sögðu Kára tíðindin af Írlandi og svo það að Flosi var til Bretlands farinn og menn hans. En er Kári spurði þetta sagði hann félögum sínum að hann vildi halda suður til Bretlands til móts við þá Flosa. Bað hann þá þann skiljast við sitt föruneyti er það þætti betra og kvaðst að engum manni vilja vél draga að hann lést enn á þeim hafa óhefnt harma sinna. Allir vildu honum fylgja. Siglir hann þá suður til Bretlands og lögðu þar að í leynivog einn.

Þenna myrgin gekk Kolur Þorsteinsson í borg að kaupa silfur. Hann hafði mest hæðiyrði um brennuna. Kolur hafði talað margt við frú eina ríka og var mjög í gadda slegið að hann mundi fá hennar og setjast þar.

Þenna hinn sama morgun gekk Kári í borgina. Hann kom þar að er Kolur taldi silfrið. Kári kenndi hann og hljóp að honum með sverð brugðið og hjó á hálsinn en hann taldi silfrið og nefndi tíu höfuðið er það fauk af bolnum.

Kári mælti: „Segið það Flosa að Kári Sölmundarson hefir vegið Kol Þorsteinsson. Lýsi eg vígi þessu mér á hendur.“

Gekk Kári þá til skips síns. Sagði hann þá skipverjum sínum vígið. Þá sigldu þeir norður til Brunnsvíkur og settu upp skip sitt og fóru upp í Hvítsborg í Skotlandi og voru með Melkólfi jarli þau misseri.

En er Flosi fréttir víg Kols býr hann um lík hans og gefur fé mikið til legs honum. Flosa stukku aldrei hermdaryrði til Kára. Flosi fór þaðan suður um sjá og hóf upp suðurgöngu sína og gekk suður og létti ekki fyrr en hann kom til Rómaborgar. Þar fékk hann svo mikla sæmd að hann fékk lausn af sjálfum páfanum og gaf hann þar til mikið fé. Hann fór þá aftur hina eystri leið og dvaldist víða í borgum og gekk fyrir ríka menn og þá af þeim miklar sæmdir. Hann var í Noregi um veturinn eftir og þá skip af Eiríki jarli til útferðar og hann fékk honum mjöl mikið og margir menn aðrir gerðu sæmilega til hans. Sigldi hann nú út til Íslands og kom í Hornafjörð og fór þá heim til Svínafells. Hafði hann þá af hendi innt alla sætt sína bæði í utanferðum og fégjöldum.


Tilvísanir

Links

Retrieved from "https://wikisaga.hi.is/index.php?title=Njála,_158&oldid=3908"