Njála, 060
Njáls saga (Table of Contents) | |||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
31 | 32 | 33 | 34 | 35 | 36 | 37 | 38 | 39 | 40 | 41 | 42 | 43 | 44 | 45 | 46 | 47 | 48 | 49 | 50 | 51 | 52 | 53 | 54 | 55 | 56 | 57 | 58 | 59 | 60 |
61 | 62 | 63 | 64 | 65 | 66 | 67 | 68 | 69 | 70 | 71 | 72 | 73 | 74 | 75 | 76 | 77 | 78 | 79 | 80 | 81 | 82 | 83 | 84 | 85 | 86 | 87 | 88 | 89 | 90 |
91 | 92 | 93 | 94 | 95 | 96 | 97 | 98 | 99 | 100 | 101 | 102 | 103 | 104 | 105 | 106 | 107 | 108 | 109 | 110 | 111 | 112 | 113 | 114 | 115 | 116 | 117 | 118 | 119 | 120 |
121 | 122 | 123 | 124 | 125 | 126 | 127 | 128 | 129 | 130 | 131 | 132 | 133 | 134 | 135 | 136 | 137 | 138 | 139 | 140 | 141 | 142 | 143 | 144 | 145 | 146 | 147 | 148 | 149 | 150 |
151 | 152 | 153 | 154 | 155 | 156 | 157 | 158 | 159 |
Chapter 60
TITLE.
ENSKA
References
Kafli 60
Ásgrímur Elliða-Grímsson hafði mál að sækja á þinginu á Úlf Uggason. Ásgrími tókst svo til sem sjaldan er vant að vörn var í máli hans. En sú var vörnin að hann hafði nefnt fimm búa þar sem hann átti níu. Nú hafa þeir þetta til varna.
Gunnar mælti: „Eg mun skora þér á hólm, Úlfur Uggason, ef menn skulu eigi fá réttu máli fram komið, og mundi það Njáll ætla og Helgi vinur minn að eg mundi hafa nokkura vörn í málinu með þér, Ásgrímur, ef þeir væru eigi við.“
„Ekki á eg þetta við þig,“ segir Úlfur.
„Fyrir hitt mun nú þó ganga,“ segir Gunnar.
Lauk svo því máli að Úlfur hlaut að greiða féið allt.
Þá mælti Ásgrímur til Gunnars: „Heim vil eg þér bjóða í sumar og jafnan skal eg með þér í málaferlum en aldrei í móti þér.“
Ríður Gunnar heim af þingi.
Litlu síðar fundust þeir Njáll. Njáll bað Gunnar vera varan um sig, kvað sér sagt að þeir undan Þríhyrningi ætluðu að fara að honum og bað hann aldrei fara með fámenni og hafa jafnan vopn sín. Gunnar kvað svo vera skyldu. Hann sagði að Ásgrímur hefði boðið honum heim „og ætla eg að fara nú í haust.“
„Láttu enga menn vita áður þú ferð hversu lengi þú ert í brautu. En eg býð þér þó að synir mínir ríði með þér.“
Réðu þeir það þá með sér.
Nú líður á sumarið til átta vikna. Þá segir Gunnar Kolskeggi: „Búðu ferð þína því að við skulum ríða til heimboðs í Tungu.“
„Skal nokkuð nú gera orð Njálssonum?“ sagði Kolskeggur.
„Ekki,“ sagði Gunnar. „Eigi skulu þeir hljóta vandræði af mér,“ segir Gunnar.